Myślę że na początku warto przypomnieć, co to w ogóle jest tryb. Mam wrażenie że wielu nauczycieli języków obcych zapomina właśnie o wyjaśnieniu pojęć gramatycznych, teoretycznie dla wszystkich „oczywistych”. Według mnie jest to naturalne, że osoby, które nie nauczają języka polskiego, nie pamiętają o takich rzeczach w natłoku innych spraw. Tymczasem wytłumaczenie konceptu tryb może być kluczowe dla ogólnego pojęcia, czym jest subjuntivo.
Tryb to taka kategoria gramatyczna czasownika, poprzez którą mówiący wyraża swój stosunek do treści wypowiedzenia.
Teraz podam Ci przykładowe zdania z użyciem trybu subjuntivo:
Quiero que lo hagas. – Chcę, żebyś to zrobił. (Rozmówca próbuje wpłynąć na otaczającą go rzeczywistość)
No creo que sea verdad. – Nie sądzę, że to prawda. (Rozmówca wyraża tylko swoją opinię na jakiś temat. Myśli, że coś nie jest prawdą, ale nie deklaruje tego. Nie ma on 100% pewności, że tak nie jest).
No dobrze, to już poznaliśmy pierwsze przykłady z trybem subjuntivo. Dla podsumowania waszej wiedzy z języka hiszpańskiego pokażę Wam, jakie mamy tryby w języku hiszpańskim i przejdziemy do bardziej szczegółowych treści dotyczących użycia subjuntivo

Przed wymienianiem konkretnych przykładów pamiętaj, że tryb subjuntivo zazwyczaj pojawia się w zdaniach złożonych, czyli takich, w których jest więcej niż jeden czasownik oraz więcej niż jeden podmiot:
– Quiero que vayas de vacaciones – Chcę, żebyś pojechał na wakacje. (dwa podmioty: ja i ty)
– Quiero ir de vacaciones – Chcę pojechać na wakacje (jedno orzeczenie i jeden podmiot)
W zdaniach z subjntivo najczęściej występuje łącznik que oznaczający: że, żebyś, by.
1. Subjuntivo z czasownikami wyrażającymi nasze życzenia, marzenia czy niechęć:
Deseo que + subjuntivo
Quiero que + subjuntivo
Te prohibo que + subjuntivo
Te aconsejo que + subjuntivo
2. Gdy niczego nie deklarujemy:
No creo que + subjutnivo
No pienso que
Niego que + subjuntivo
No recuerdo que + subjuntivo
No veo que + subjuntivo
3. Subjuntivo stosujemy w konstrukcji z czasownikami: SER,ESTAR,PARECER + rzeczownik, przymiotnik, przesłówek, ale (UWAGA!) ze wszystkimi słowami, które nie są synonimami słowa VERDAD, czyli „prawda”
Es raro que + subjuntivo
Es impresionante que + subjuntivo
Me parece increíble que + subjuntivo
Pamiętaj! NIE stosujemy subjuntivo ze słowami CLARO, EVIDENTE, OBVIO!
4. SUBJUNTIVO w zdaniach złożonych przydawkowych, gdy nie mamy pewności, że rzecz, osoba, o którą pytamy, w ogóle istnieje.
Busco un libro que sea interesante. – Szukam ciekawej książki.
Quiero vivir en una casa que tenga 5 habitaciones. – Chcę mieszkać w domu, który będzie miał 5 pokoi.
Haga lo que haga… – Czegokolwiek by nie zrobił…
5. Z wyrażeniami, które określają jakąś możliwość lub warunek względem przyszłości:
Antes (de) que – zanim
A menos que – chyba że
Con tal (de) que – pod warunkiem że
En caso de que – na wypadek gdyby
Para que – żeby
Sin que – tak żeby nie
6. W poniższych wyrażeniach związanych z określeniem czasu subujntivo stosujemy tylko wtedy, gdy mówimy o przyszłości.
Hasta que – dopóki
Después de que – po
Tan pronto como… – tak szybko jak…
En cuanto – jak tylko
Mientras (que) – dopóki
Siempre que – Zawsze gdy
Cuando – kiedy
7. W zdaniach złożonych warunkowych po wyrażeniach, gdy mówimy o czymś hipotetycznie:
A pesar de que – pomimo że
Aunque – chociaż
Como – jeśli
Según – w miarę jak
Donde – gdzie
Por mucho que – nie ważne jak bardzo…
Por ….que…
8. Tryb subjuntivo stosujemy również po następujących wyrażeniach:
Quizá – być może
Quizás – być może
Tal vez – być może
Ojalá – oby
Como si – w tym przypadku stosujemy Imperfecto de Subjuntivo.

Czasowniki częściowo nieregularne, zakończone na -gar, -ger, -car. W ich odmianie pojawia się dodatkowa litera „u” lub zbitka liter „qu”. Gdybyśmy nie wprowadzili tych liter w odmianie, to czasownik całkowicie zmieniłby swoje brzmienie i nie był w ogóle podobny do formy czasownika w bezokoliczniku.
np. llegar – llegue, llegues, llegue, lleguemos, lleguéis, lleguen.
Czasowniki częściowo nieregularne I oraz II koniugacji zachowują tą samą oboczność („o” zmieni się na „ue” oraz „e” na „ie”):
np. contar – cuente, cuentes, cuente, contemos, contéis, cuenten
entender – entienda, entiendas, entienda, entendamos, entendáis, entiendan
Czasowniki z III koniugacji, które zmieniają w temacie „o” na „ue” oraz „e” na „ie” lub „i” posiadają jeszcze dodatkową nieregularność w pierwszej i drugiej osobie liczby mnogiej, gdzie „o” zmieni się na „u” oraz „e” zmieni się na „i”:
np. morir – muera, mueras, muera, muramos, muraís, mueran
pedir – pida, pidas, pida, pidamos, pidáis, pidan
Formę subjuntivo dla czasowników nieregularnych w I os. w Indicativo tworzymy poprzez dodanie do tematu I os. odpowiednią końcówkę:
np. Tener – tenga, tengas, tenga, tengamos, tengáis, tengan
hacer – haga, hagas, haga, hagamos, hagáis, hagan
Od razu mi się rozjaśniło! Dzięki Ci za twe dobrą duszyczkę. Faktycznie słowo tryb było jakąś magią 🙂
Cieszę się, że mogłam pomóc :D. Sama nie lubię jak ktoś z góry zakłada, że jakiś koncept ”powinien” być jasny.